تجربه هاي كم و مفيد من در حوزه

سلام

من در طول اين مدت كوتاهي كه به حوزه رفتم تجربه هاي خوبي كسب كردم مثلا فكر نميكردم اون چيزايي كه تو كتاب ها ميخوندم براي خودم پيش بياد مثلا تو كتاب ها ميخوندم كه فلان عالم تواضع و فروتني داشتن و علم خوبي داشتن و كار هايي كه ميكردن قربه الي الله بود من به شخصه ٢_٣ نفر از اين افراد رو ديدم در حوزه خودمون كه جزو مسولين مدرسه بودند واقعا لحظات لذت بخشي رو دارم طي ميكنم واقعا درس كه ميخونم انگار كه دارم از ته دل درس ميخونم به من خيلي ميچسبه جالب اينجاست كه وقتي درس نميخونم يا كتاب دستم نيست عذاب وجدان شديدي ميگيرم البته من اين رو به يكي گفتم نيشخند زد نميدونم شايد باور نكرد ولي همين كه خودم ميدونم برام كافيه...البته يه كار هايي تو حوزه انجام ميشه كه من رو عصبي ميكنه مثلا كسايي هستن كه درس نميخونن و كسايي هستن كه يا افراط ميكنن يا تفريط ...من هميشه ميانه رو بودم و هستم همان طور كه خداوند رحمان ميفرمايد: خير الامور اوسطها (بهترين كارها ميانه روي است) من به هيچ جبه اي گرايش ندارم و تنها جبه من ولايت فقيه است و بس ودر اين راستا هركس كه حرف حق بزنه تاييد و هركس كه ناحق بزنه رد ميكنم حتي اگه بهترين دوستام باشن و يا از مسولين باشن ...اين رو گفتم كه بدونيد تو حوزه ما چند تا گروه داريم كه در راستاي ولايت فقيه هستن و لي يه گروه افراط و يه گروه تفريط ميكنه ... ان شالله كه اين موارد هم اصلاح بشه...

من چند تا رفيق درست و حسابي از هم كلاسي هاي خودم پيدا كردم كه عشق كار فرهنگي هستن مثل خود من من كشته مرده كار فرهنگي هستم ...با اونا تبادل اطلاعات ميكنم كه اين فرصتي هستش كه كمتر در جاهاي ديگه پيش مياد...و من با لب تابي كه دارم و بردم حوزه كار فرهنگي ميكنم و طرح ميزنم ...به اين ميگن از فرصت استفاده كردن...فقط اونجا اينترنت ندارم و الان كه دارم اين پست رو ميذارم براي شما باتبلت (براي خودم نيست) ودر منزل هستم...

دارم فكر ميكنم كه ديگه چي بنويسم كه نه سيخ بسوزه نه كباب ....

يه توصيه براي طلبه هايي كه مثل من تازه وارد حوزه شدن يا ميخوان بشن اينه كه يكي دو شب تو حوزه بمونن تا از فضاي معنوي اونجا استفاده كنن (نيستيد ببينيد كه دوستان نماز شب ميخونن و نافله ها رو با چه شوقي ميخونن من واقعا غبطه ميخورم وقتي حال دوستانم رو اينجوري ميبينم...)

نكته زياده و من هم از تايپ كردن با تبلت خسته شدم و پست هم طولاني شد و سر شما رو درد آوردم بالاخره اين تجربه هاي شخصي من بود ...

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: خاطرات طلبگی

برچسب‌ها: تجربه در حوزه تجربه كم و مفيد

[ پنج شنبه 20 شهريور 1393

] [ ] [ سرباز ولایت ]

[ ]

درباره وبلاگ

سالهاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لبهای خشک و ترک خورده ی بشر تازیانه می زند. آن زمان که دروازه های بهشت باز بود هر کس با حرفه ای خود را به آن باب می رساند و ما نسل سومی ها هم که دستمان در گیر صفر و یک است بابی را گشودیم تا جرعه ای را تا شهادت بنوشیم. افتخار ما اینست که سرباز ولایت فقیه هستیم هرچند دستمان خالیست اما دل های مان پر است از عشق به ولایت.