روز جمعه، هنگام طلوع فجر (به روايتي در روز دوشنبه) هفدهم ربيع الاول سال 83 قمري از امام محمد باقر(ع) فرزندي ديده به جهان گشود و عالم انساني را با انوار طيّبه خويش تابناك نمود. او را به نام عموي نياكانش جعفر طيّار(ع)، «جعفر» نام نهادند. حضرت جعفر بن محمد(ع) داراي يك كنيه معروف به نام ابوعبدالله و دو كنيه غير معروف به نام‏هاي ابو اسماعيل و ابوموسي بود. هم چنان، آن حضرت داراي القابي چند بود كه معروف‏ترين آن‏ها عبارت است از: صادق، صابر، طاهر و فاضل.(1) شيعيان و محبّان اهل بيت(ع) وي را به صادق آل محمد(ص) مي‏شناسند، زيرا آن حضرت، هرگز سخني جز راست و درست، چيزي نفرمود. بنا به روايتي، پيامبر اكرم(ص) در حيات خويش، تولد امام جعفر صادق(ع) را پيش بيني و پيش گويي و لقب «صادق» را براي وي برگزيد. آن حضرت با تشكيل حوزه علميه و تعليم شاگرداني مبرز چون: هشام، زراره و محمد بن مسلم، تحوّل شگرفي در جهان اسلام و مذهب شيعه پديد آورد و جهانيان را با اسلام ناب محمدي(ص) و مكتب حيات بخش اهل بيت(ع) آشنا ساخت. به همين جهت، وي را پايه گذار مذهب اماميّه دانسته و شيعيان امامي اثني عشري را شيعه جعفري مي‏گويند. امام صادق (ع) مي فرمايند: اگر به تو اعلام شد که از عمرت بيش از دو روز باقي نمانده است روز اول را به اخلاق و ادبت اختصاص بده تا از آن براي روز مرگت کمک بگيري. روضه کافي صفحه 150 التماس دعا -------------------------- منبع: 1- تاج المواليد (از مجموعه نفيس)، ص43؛ الارشاد، ص525، و كشف الغمة، ج2، ص369.

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: امام جعفر صادقامام صادقامام صادق وپیامبر